Καλώς όρισες   Η  γέννηση του καθενός-στιγμή σύλληψης-αφετηρία της Ιστορίας του κόσμου. Με κάποιον ακατανόητο τρόπο και βέβαια για να επαληθεύεται η κατ’ άτομο- πρόσωπο, ελευθερία της βούλησης παράλληλα με την ισαξίωση όλων και καθενός ξεχωριστά, συμβαίνει μια φυσική διαδικασία, βιοχημικού τύπου, η οποία παραμένει αναλλοίωτη  και ανυπέρβλητη στη μέχρι τώρα αναπαραγωγική εξελικτική της ανθρώπινης ύπαρξης. Τι μας κάνει να πιστέψουμε ότι με καταλύτη την ‘εργαστηριακή’ υποστήριξη της βιοτεχνικής (των ευγονιστών της εποχής μας) το έργο της ισαξίωσης θα αλλάξει τιμή (και τίμημα); Απλώς διαφοροποιείται η ευθύνη των γονέων απέναντι στη νέα ζωή που προτίθενται να κυοφορήσουν. Αποκτούν ελαστικότητα στη συνείδησή τους, με την ευλογία της επιστημονικής εξουσίας, αγνοώντας ότι η Ανθρώπινη Υπόσταση υπερβαίνει τις υλικές παρεμβάσεις... Την στιγμή που ο πατροπαράδοτος εμβολιασμός έχει γίνει αγκάθι για την εμπορική επιστήμη και μετά την οριστικοποίηση του όρου  nocebo ως πλέον αποδεκτού αποτελέσματος στις έρευνες, επιλεκτικά ο δογματισμός της επιστήμης, για το μυαλό του εμβρύου κατά τη γέννηση, ανακυκλώνεται μεταξύ ενός ‘λευκού πίνακα’ (με αποτέλεσμα, εξελισσόμενος να γίνεται  ό,τι μαθαίνει) και της apriori συνάθροισης των πληροφοριών που το αφορούν, στις μεμβράνες των εγκεφαλικών κυττάρων, εκδηλώνοντας-εκφράζοντας- εαυτόν στο ανάλογο περιβάλλον. Όπως πάντα, η πραγματικότητα, βρίσκεται στη χρυσή τομή! Τα μαθηματικά της ανθρώπινης ζωής μπορούν να φαντάζουν δαιδαλώδη* η αναγωγή τους όμως οντολογικά είναι απλή! Τρία και μόνο είναι τα στοιχεία της Ανθρώπινης Ύπαρξης, στο τρίγωνο των οποίων έχουμε τη δυνατότητα να κάνουμε πράξεις: πνεύμα- σώμα- ψυχή. Η διαντίδραση -ίσως αλληλοεπικάλυψη, των τριών αυτών στοιχείων μας δίνουν ολιστικά την εικόνα του ανθρώπου. Ως σώμα μπορεί να μας δείχνει τη διάσταση του χωροχρόνου της ψυχής διαμέσου της πνευματικής αιτιότητας, ως ψυχή την διανοητική κατασκευή που καθρεπτίζεται  στη κλινική εικόνα του οργανισμού-σώματος και τέλος ως πνεύμα, μοιάζει με το εκθετικό γινόμενο της μάζας επί την καθαρότητα της ψυχής. Αδιαμφισβήτητο γεγονός του καιρού μας, είναι ο κληρονομημένος διαχωρισμός-για τη διευκόλυνση του εξουσιάζειν- ότι  η Εκπαίδευση εξυγιαίνει, σμιλεύοντας το ‘πνεύμα’, η Ιατρική (συμπεριλαμβανομένης της Ψυχιατρικής) θεραπεύει, εκπαιδεύοντας το ‘σώμα’ και  η Εκκλησία επιδαψιλεύει τη ‘ψυχή’. Για να βρει άκρη δηλαδή ο πολίτης, συμβαίνει κάτι ανάλογο με τη γραφειοκρατία των  δημόσιων υπηρεσιών : φέρε αυτό, πήγαινε εκεί, κατέβα στο 1ο κ.λ.π. Εν τω μεταξύ, οι φορείς αυτοί, βρίσκονται σε εμπόλεμη κατάσταση. Στο θέμα δε ‘ πρόληψη της Υγείας’ ,αποκαλύπτουν ένα χάος που περιγράφεται στις απόψεις που διατυμπανίζουν για την ολοκλήρωση των σκοπών του Ανθρώπου:η Ιατρική τον πεθαίνει, η Εκκλησία τον κοιμίζει και η Παιδεία επιφυλάσσεται λόγω ελλιπούς  βιβλιογραφίας... Σ ‘αυτή τη κοινωνική  ‘αναμπουμπούλα’, η π cubic, κάνει την εμφάνισή του για το συγχρωτισμό όλων αυτών, οι οποίοι οραματίζονται έναν Παράδεισο στη Γη, που πιστεύουν ότι εδρεύει στη καρδιά τους, ανεξάρτητα αν έχει ‘συννεφιά’ και ότι η μόνη Κόλαση που υπάρχει είναι αυτή της μοναξιάς και της άγνοιας. Τέλος  η π cubic, ανοίγει την αγκαλιά του σε κάθε συνάνθρωπο που έχει διάθεση να συνενώσει την εκπνοή του, για να φτιάξουμε αγέρηδες που θα αιθριάζουν κάθε ‘πλησίον’.    H π cubic, είναι μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα και έχει κοινωνικοπολιτική διάθεση. Κοινωνική γιατί αφορά τη σχέση των μελών της-μεταξύ τους ένας προς έναν κι απέναντι σ’ αυτήν ένας προς όλους Πολιτική γιατί αναφέρεται σε πολίτες που αισθάνονται ευθύνη για την εξέλιξή της.

 

 

Welcome Each ones’ birth -conceiving- the commencement of his/her world.         For some inconceivable way, certifying the freedom of will and simultaneously equivalent of all and apiece, that occurs a natural process, biochemical type, that remains unchangeable and insuperable till today’s known method on reproduction process of human existence (in other words perpetuation).       What makes us believe that with catalytic “laboratory” assistance of biotechnics (eugenics of our time) the equivalence’s toil will change value and cost?       Simply it differentiates parent’s responsibility concerning the new life gestation. They lack consciousness, with the eulogy of scientific authority, ignoring thus human subsistence exceeding materialistic goods and efects.             Selectively, dogmatic science for the embryo’s brain at genesis recycles between “tabula rasa” (in result when it grows, gradually becomes whatever it learns) and a priori sum of information that concerns it, on the membrane cells, exposing itself to the environment.       As always (wisely thought) reality is found in the golden analogy, θ = 1,62.       The mathematics of human life may seem Daedalean but ontologically are indeed simple!       Only three are the elements of Human Existence, in the triangle we have the ability to calculate our actions: soul, corps, spirit.       The interaction –inter.veiling- of these three elements gives us the holistic icon of human being.       As corps it exhibits the dimension of space in time of the soul through spiritual determinism, as soul the intellectual infrastructure thus reflected at the clinical data of organism-body and finally as spirit seems to be the exponent product of mass (atoms) multiplied by cleanliness of the soul.       The undoubted fact of our times –hereditary separation- for the facility to govern/reign (or dominate) thus Education Sanitation, chiseling the spirit, Medicine (including Psychiatry) heals by educating the corps and Church lavishing the soul.       The personal daily life of a citizen may be parallelized with the bureaucratic situations: bring this, do that, go to second floor… etc.  In the meantime these three institutions/orders are in a belligerent state.       In the issue of health a certain chaos is revealed that is described in each opinion they bellow about the completion of human life cycle: Medicine decimates, Church is dormant and Education reserves itself due to lack of sources and bibliography…       In this social confusion, ''π cubic'' appears to associate all these who imagine not heavenly paradise, who believe that paradise rests in the heart, even though it’s “cloudy” and the only “hell” that exists is composed of ignorance and loneliness.       Therefore ''π cubic'' embraces each and every fellow traveler with the mood to unite exhaling breath, in order to create winds that will “brighten” the Neighbor.        ''π cubic'' has non-speculative purposes, moreover has socio-political nature. Social nature because it concerns the relations among members, each one individually and in turn towards all members of society as a whole, on the other hand politically because it refers to citizens who feel responsible for the development of society.