ΑΠΑΥΓΑΣΜΑ

​

Ο Άνθρωπος στις μέρες μας έχει ολοκληρώσει τις «εφηβικές» του επαναστάσεις (αγροτική- βιομηχανική- διάφορες κοινωνικές) και οδηγείται σχεδόν βιαίως στην αναπαραγωγική του επανάσταση. Ανοίγει πλέον σταυροδρόμι στην οργανική, συναισθηματική, ψυχική λειτουργία της αναπαραγωγικής του διαδικασίας. Στην εποχή του πληροφοριακού οργασμού, ξεκινά τη μαθητεία του ως ον διαιώνισης, δηλαδή είναι καιρός να συνειδητοποιήσει ότι αυτός ο ίδιος, δίνει νόημα στο Αιώνιο και ότι υπόκειται στη διαδικασία της Διαιώνισης, σε αντιπαραβολή του όντος της αναπαραγωγής, μιας αναπαραγωγής χωρίς δημιουργικότητα –μιας επανάληψης του παγκοσμιοποιημένου προτύπου – ευνόητης φιλοσοφικής καταγωγής, που μισαλλόδοξα απωθεί τη διαφορετικότητα και την ποικιλομορφία της ιδιαιτερότητας, το οποίο ισχυρά κυριαρχεί στον κόσμο.  Στη μια πλευρά οι ευγονιστές βιοτεχνικοί με «πλουμιστά» ανταλλάγματα, σφετεριστές του χρόνου, προφήτες του τεχνολογικού παυσίλυπου, εγκαινιάζουν το ναό τους με υάλινους σωλήνες- «υψηλής νοημοσύνης» σιλικόνες – ασύρματες ανακατασκευαστικές συσκευές κ.ά., έτοιμοι να υποδεχθούν υπάρξεις αλλοτριωμένων εγκεφαλικών μορφωμάτων. Μελλοντική επιδίωξη των in vitro ευγονιστών, είναι να υλοποιήσουν τα σχέδια – όνειρα- οράματα συνανθρώπων μας, να κατοικήσουν στον Άρη ή ακόμη μακρύτερα; Πεποίθησή μας είναι, ότι η Γη μας είναι η μοναδική «γη» του σύμπαντος κόσμου. Πειραματισμοί τύπου: να σκεφτούμε εξωγήινα, να γίνουν θεμιτοί και συμβατοί, αν και μόνο αν, έχουν λυθεί όλα τα εσωγήινα προβλήματα. Η λογική: πάμε να φτιάξουμε άλλους κόσμους, προϋποθέτει ότι οπωσδήποτε έχουμε λύσει διαφορές όπως φτώχεια, ισοτιμία, ελευθερία, ευημερία για όλους και δεν τις μεταφέρουμε ή απλώς τις καλύπτουμε. Η έρευνα στο εξωγήινο επίπεδο είναι σεβαστή για τεχνογνωστικούς, εξερευνητικούς πόρων σκοπούς (αν και στη γη μας υπάρχουν εναλλακτικοί τρόποι ενέργειας – απλώς δικαιολογούμε «μεροκάματα», εξυπηρετώντας υπερατλαντικές συμφωνίες), ψάχνοντας το «άλλο» και περίπου, αδιαφορώντας για το «αυτό» και «ακριβώς εδώ». Το να φτιάξουνε είλωτες στη Γη για να μετοικήσουν ή έστω ταξιδεύουν κάποιοι επιφανείς μας σαν – συνάνθρωποι, προφανώς άδικο, ανέντιμο, ρατσιστικό και παράνομο είναι.  Διατηρώντας την ελεύθερη φυσική επιλογή του καθενός ξεχωριστά, μπορούμε μα αντιταχτούμε στη μονοπολική, κοχλιοειδή πορεία, που όπως φαίνεται έχει ξεκινήσει σποραδικά. Μείζον θέμα λοιπόν, στο σταυροδρόμι αυτό, είναι η διαδικασία της συνουσίας που συντελεί στη φυσική μας λειτουργία. Αν ρίξουμε μια πιο καθαρή, κριτική αλλά και επιστημονική ματιά στη διαδικασία αυτή, μπορούμε να ξεχωρίσουμε τη φάση του ανδρικού οργασμού – στάδιο εκσπερμάτισης – και να τη μελετήσουμε λίγο. Οργασμός είναι κάθε ολοκλήρωμα μιας τουλάχιστον αίσθησης. Οργασμικά, άρα, η εκσπερματική ολοκλήρωση είναι – έχει να κάνει με- μια νευροδιανοητική λειτουργία που περιλαμβάνει όλα τα αισθητικά, ηλεκτροχημικά, νευροελεγκτικά συστήματα του οργανισμού μας. Μια επιθυμία δηλαδή, που ολοκληρώνεται σε κίνηση – πράξη – δράση. *επιθυμία:απόρροια της περιβαλλοντικής διαντίδρασης- ορμέμφυτη εκπόρευση. Το να μην εκσπερματώνουμε κάθε φορά που τελούμε (διότι περί τελετουργίας πρόκειται) τη διαδικασία, είναι σαν να πραγματοποιούμε μια εσωτερική επανατροφοδοτική και διεγερτική, αναδραστική μάλαξη σε νευροψυχικό και νευρομυικό επίπεδο. Αλλά και από τη φιλοσοφική σκοπιά, το θέμα έχει να κάνει με την υπαρξιακή – ενεργειακή μετουσίωση της εκσπερμάτισης, αυτής καθαυτής. Κατά το πρώτο μέρος – υγεία – εκτός από τις ανατολικές θεωρήσεις και πρακτικές που συνηγορούν στη μη κατασπατάληση του σπέρματος, φτάνει να σταθούμε στον έλεγχο της «ροής» και τις δυναμικές που αποκτά και ενισχύει σε επίπεδο ανοσοποιητικού συστήματος, αυτός που ελέγχει τη διανοητική και ψυχοσωματική του υπόσταση. Καθίσταται αναζωογονητικός λόγω της υψηλής αυτεπάρκειας που επιτυγχάνει. Στο δεύτερο και κυριότερο μέρος – φιλοσοφική προσέγγιση – είναι αρκετό να αναρωτηθούμε: πόσες φορές ο Ανθρωπος έχει τη δυνατότητα να ενωθεί (εξισωθεί, αν είναι επιτρεπτή η έκφραση) με το Υπέρτατο Ον; Η π cubic θεωρεί ξεκάθαρα τρεις ικανές και αναγκαίες συνθήκες στις οποίες ο Άνθρωπος συνδιαλλάσσεται την ουσία Του Υπέρτατου Όντος: τη γέννηση, το θάνατο και την Αγάπη. Η π cubic ασχολείται με τη στιγμή της γέννησης. Πιστεύουμε ότι ο εκσπερματικός έλεγχος είναι αυτός, που έχει τη δυνατότητα να τροποποιήσει υπέρ του Ανθρώπου την Αναπαραγωγική – Διαιωνιστική διαδικασία. Η γέννηση κάθε παιδιού – Ανθρώπου, κακώς εκτιμάται ότι είναι η στιγμή του τοκετού! Είναι η χρονική στιγμή της σύλληψης. Σ΄ αυτή τη στιγμή συμβάλλουν τρεις παράγοντες: οι δύο γαμέτες Χ-Ψ (γυναίκα – άνδρας, ωάριο – σπερματοζωάριο) και το συναίσθημα των ανθρώπων. *δηλαδή, κάτι από τη συμπαντική ακτινοβολία. Ο εκσπερματικός έλεγχος μας δίνει τη δυνατότητα να απολαμβάνουμε την ερωτική μας ζωή, χωρίς να προσβάλλουμε το «φυσικό χάρισμα», χωρίς να φθείρουμε το συναίσθημα της αμοιβαιότητας (και ό,τι αυτό υποθάλπει), βελτιστοποιώντας τις σωματικές μας αισθητικότητες και τις διανοητικές μας ικανότητες, γιατί ας μη ξεχνάμε ότι το σπέρμα είναι έκκριση – απόρροια της ψυχοσωματικής μας διάστασης.  Οι βιοτεχνικοί μας υπόσχονται ότι «παίζοντας» με τα γονίδια των γαμετών Χ-Ψ, επιτελούν Ευγονική. Η π cubic  προτείνει να «παίξουμε» με τους χρονισμούς των συλλήψεων, έχοντας επίκεντρο μας τη συνουσία ως ιεροτελεστία – βωμό και να συμμετέχουμε σ΄ αυτή με γυμνές ψυχές και όχι με γεμάτα πορτοφόλια ή τεχνοκρατικά εργαλεία. Όσον αφορά τους πληθυσμούς που πάσχουν από «τεκνοποιητική διαταραχή», ας μην επιμείνουν στην απόκτηση εγωιστικής τεκνοποιίας, αφού θέλουν οπωσδήποτε να μοιράσουν Αγάπη προς τα εμπρός και να ενωθούν μαζί μας απαιτώντας δικαιότερη και λειτουργικότερη αναδοχή / υιοθέτηση τόσων και τόσων απόκληρων γόνων- παιδιών που η δυσκαμψία του ανθρώπινου συναισθήματος τα έχει περιθωριοποιήσει. Τέλος, σ΄ ό,τι έχει σχέση με την αμιγώς γυναικεία οπτική γωνία – γυναικείος οργασμός – μιας και είναι διάφορος του χρονισμού σύλληψης (το ωάριο κατέρχεται βάσει κιρκαδικών ρυθμών / κύκλων και άρα άσχετα από τη βούληση), η γυναίκα ενέχει έμμεση ευθύνη, μέγιστης ηθικής σημασίας και οφείλει να τη διαπραγματευτεί.   Και για να παραφράσουμε λίγο τον αξιοσέβαστο Αριστοτέλη... .. το να εκσπερματίσει κάποιος είναι πολύ εύκολο. Το να εκσπερματίσει όμως με το σωστό τρόπο, στη σωστή ένταση, για το σωστό λόγο, στο σωστό χρόνο και με το σωστό πρόσωπο...  είναι πολύ δύσκολο και συνάμα αρκούντως Ανθρώπινο!! ..!

 

 

The human being in our days has completed his/her "adolescent" revolutions (industrial-rural-various social) and is led almost violently to it's reproductive revolution. It henceforth opens crossroad in organic, sentimental, mental operation of the reproductive process. In the season of informative orgasm, the human being begins it's apprenticeship as being of perpetuation, that is to say it's time to realize that he/she gives meaning to the Eternal and that it beings in the process of Perpetuation, in collation of being of reproduction, a reproduction without creativity – repetition of globalized model – of an obvious philosophical origin, that with intolerance drives back the diversity and the diversity of particularity, that powerfully dominates in the world.  In a side eugenics craft-based with "embellished'" returns, usurpers of the time, prophets of technological comfort, inaugurate their temple with glassy pipes of - "high intelligence" silicones – wireless manufactured appliances, ready to receive existences of alienated cerebral formations. Future objective of the in vitro eugenics is to materialize the plans – dreams - visions of our fellowmen, to live in Mars or still more far? Conviction of "π cubic''  is, that our Ground is the unique "ground of" the universe. Experimentations of type “think extraterrestrial”, become legitimate and compatible, only if they have resolved all the earthly problems. The logic: we go to make other worlds, it presupposes that without fail we have resolved differences as poverty, equivalence, freedom, prosperity for all and we do not transport or simply cover them. The research in this level is respectable for technical gnostic, expeditionary resources aims (even if in our ground exist alternative ways of energy – simply we justify "day’s wages", serving transatlantic agreements), searching for "that" and being almost indifferent for "this" and "precisely here". The fact that they make helots in the Ground (Earth) so that some prominent people are able to immigrate or, at least, travel, is obviously unfair, dishonest, racist and outlaw.  Maintaining the free natural choice of each one separately, we can oppose to the monopolic, screwing course that, as it appears, has already begun sporadically. More major subject therefore, in this crossroad, is the process of sexual intercourse that contributes in our natural operation. If we throw a cleaner, critical but also scientific glance in this process, we can distinguish the phase of man's orgasm  – stage of sperm emissions – and study it a little. Orgasm is the completion of at least one sense. For orgasm, hence, the sperm-emission completion is – it has to do with - a neuro artificial intelligent operation that includes all the aesthetic, electrochemical, nerve-control systems of our organism. A wish that is to say, that is completed in movement  – action. If we do not emit every time that we perform (because it is about a performance, a ritual) it is as if we realize internal refeeding and stimulating, anadrastic (feedback) kneading in psychological and neuromuscular level. But also from the philosophical point aspect, the issue is the existential – energetic transubstantiate of the emission. At the first part – health  – apart from the Eastern regards and practices that speak in the not waste of sperm, it is enough that we stand in the control of "flow" and dynamic that acquires and strengthens in level of the immunization system, the one that checks the mental and psychosomatic substance. It becomes revival because of the high level of sufficiency that achieves. In the second and mainer part – philosophical approach – it is enough for us to wonder: how many times does the human being have the possibility to link him/her selves (evened, if you allow the expression) with the Highest Being? "π cubic''considers evidently three capable and necessary conditions in which the human being reconciles with the substance of the Highest Being: birth, death and love. The d.p.d. deals with the moment of birth. We believe that the control of emissions is the one that has the possibility of modifying in favor the human being the process of Reproduction-Perpetuation. It is wrong to believe that the birth of each child – Person is the moment of childbirth! It is the time moment of conception. There are three factors which contribute to that moment: two gametes Υ-Χ (woman -man, ovum – sperm) and the sentiment of persons * that is to say, something of the universe’s radiation. The control of the emission gives us the possibility of enjoying our erotic life, without we offend the "natural talent"(gift), without we wear out the sentiment of reciprocity (and what ever this foments), optimizing our bodily feelnesh and mental faculties, because as we do not forget that the sperm is excretion – emanation of our psychosomatic dimension. Craft- based people are promising that "playing" with the genes of gametes Y-X, they carry out evgoniki.

" π cubic'' proposes "we play" with timing of conception, having our epicentre the sexual intercourse as ritual  – altar and to participate in it with naked souls and no with full wallets and technocratic tools. With regard to the populations that suffer from "childless disturbance", let them not to insist to a selfish acquisition of children, if they want by all means to share their love and go forward and to unify with us requiring a more fair and functional adoption of so many disinherited descendants - children that the stiffness of human sentiment has marginalized. ~~ ~~While they prepare themselves to the natural in vivo eugenic by "π cubic'' 's blessing…for bliss!   Finally, concerning the purely feminine point of view – feminine orgasm – since it has nothing to do with the timing of conception (the ovum descends on circadic rhythm/circles and hence irrelevantly from the will), the woman has only an indirect responsibility, a responsibility of great moral importance, which she must to deal with…  

And in order to paraphrase a little the respectable Aristotle.... To emit for somebody is very easy. Emission however with the right way, in the right intensity, for the right reason, in the right time and with the right person...  is very difficult and at the same time human enough!!