top of page
Search

Ἡ Ὡορηξία καὶ ὁ Χρόνος τῆς Δεκτικότητας

  • Writer: Michael Kostakis
    Michael Kostakis
  • May 23
  • 1 min read

ree

Ἡ ὠοθηλακιορρηξία, ὡς φυσιολογικὸ γεγονὸς τοῦ γυναικείου κύκλου, δὲν εἶναι οὔτε σταθερὴ οὔτε ὁμοιογενής. Παρὰ τὰ μαθηματικὰ μοντέλα, κάθε γυναίκα εἶναι ἕνα σύμπαν δεκτικότητας ποὺ λειτουργεῖ μὲ δικοὺς της ῥυθμοὺς.

 

Ὁ χρόνος τῆς σύλληψης εἶναι παράθυρο μέσα στὸ χάος.

 

Ὅταν ἡ ἐρωτικὴ πράξις γίνεται μὲ πρόθεση καὶ συνέπεια, ὁ ὠοθηλακικὸς κύκλος συντονίζεται ψυχικὰ, ὡς ἂν νὰ προσελκύεται ἡ δυνατότης σύλληψης.

Ἡ γυναίκα «ἀνοίγει», ὅχι ὡς μηχανὴ ἀναπαραγωγῆς, ἀλλὰ ὡς συναισθητικὸ πεδίο.

 

Ἡ τεχνολογικὴ μέτρηση τοῦ κύκλου (θερμοκρασία, luteinizing hormone, τεστ ὠορρηξίας) βοηθᾷ, ἀλλὰ δὲν ἀντικαθιστᾷ τὸ αἰσθητὸ σινιάλο τῆς γυναικείας πρόσκλησης.

 
 
 

Comments


Ἡ Σύλληψις ὡς Ἀνθρωπολογικὸ Συμβάν:

Φυσιολογικὴ Ἀκρίβεια, Ψυχικὴ Συγχρονία, Κοινωνικὴ Συνείδησις

Φυσιολογία τῆς Σύλληψης καὶ τὸ Ζήτημα τῆς Ἀδυναμίας

 

Ποιότης σπέρματος / ὠαρίου: διατροφὴ, στρες, φάρμακα, ρύπανση

 

Ἐνδοκρινικὴ ἀπορρύθμιση

 

Ἀνατομικὲς καὶ λειτουργικὲς δυσκολίες (στὸν ἄνδρα καὶ στὴ γυναῖκα)

 

Τὸ σύστημα «οχείας–δεκτικότητος» ὡς φυσιολογικὸς μηχανισμός ἀναπαραγωγικῆς συμβατότητος

 

Ψυχικὴ Συγχρονία καὶ Τελετουργικὴ Χαρμονία

 

Τὸ φαινόμενο τοῦ ταυτοχρόνου ὀργασμοῦ (ὡς κυματοειδὴς ὠθήσις / «ταυτόδρομος»)

 

Νευροφυσιολογία τῆς συναισθητικῆς σύμπτωσης

 

Ἀνάγκη ἐρωτικῆς σχέσεως ὄχι μόνον ἐπιθυμητῆς ἀλλὰ συγχρονισμένης

 

Τὸ φύλο ὡς συντονισμὸς, ὄχι μόνον πράξις

 

Κοινωνικὰ Κεκτημένα καὶ Ὑπερβάσεις

 

Ἀπὸ τὴν ἁμαρτία στὴν ἀσυδοσία: διαδρομὴ ἀπὸ τὴν ἀπαγόρευση στὴν κατανάλωση

 

Πῶς ὁ Homo Creative ἐπαναφέρει τὸ φύλο στὴ σφαῖρα τοῦ μέτρου

 

Τὸ δικαίωμα στὴ δημιουργία ὡς ἐνσυνείδητη Πράξις, ὄχι αὐτονόητη ἐπιλογὴ

 

Τεχνολογία, Ὑπερανθρωπισμός καὶ τὸ Ἠθικὸ Ὅριο

 

IVF, cryopreservation, PGD, σπερματεγχύσεις

 

Ἡ ζωή ὡς πρόβλημα σχεδιασμοῦ — ἤ ἡ ζωή ὡς δῶρο διαλογῆς;

 

*«Ἐξωσωματικὴ πατρότης» ἤ ἐνδοσκοπικὸς συντονισμὸς ὄντος–ὄντος;

 

Κλείσιμο – Προτροπή

«Ὁ Ἄνθρωπος συλλαμβάνει ὅταν εἶναι ὅλος Ἕνας·

καὶ ὅταν δέχεται τὸν ἄλλον ὄχι γιὰ νὰ συμπληρωθεῖ,

ἀλλὰ γιὰ νὰ συναντήσει τὸ ὁλόκληρο ἀληθινὸ.»

bottom of page