Ἡ Ἐνορατικὴ Τριπλὴ Διάκριση: Συνουσία – Sex – Ἀφροδισιασμός

Στην κοινὴ χρήση, οἱ ὅροι «σεξ», «συνουσία» καὶ «ἔρωτας» συγχέονται. Ὅμως, στὸ πλαίσιο τοῦ Ἐγχειριδίου τοῦ Ἀφροδισιασμοῦ, ὁφείλουμε νὰ προβοῦμε σὲ μιὰ ενσυνείδητη διάκριση – φιλοσοφικὴ, ὀντολογική καὶ θεραπευτικὴ μαζί.

🔹 Συνουσία (σύνολον + οὐσία):

Εἶναι ἡ πληρέστερη ἕνωση δύο προσώπων. Πραγματώνεται ὅχι μόνον ἀνατομικά ἀλλὰ καὶ ψυχικά, νοητικά, ὑπαρξιακά.

Ἐντός της συνουσίας, τὸ σπέρμα δὲν εἶναι ὑγρὸ ἀπόβλητο, ἀλλὰ ἀρχὴ ζωῆς.

Στόχος δὲν εἶναι μόνον ἡ ἀπόλαυση, ἀλλὰ ἡ ἀμοιβαία ἐκπόρευση προς δημιουργία: ζωῆς, σχέσης, ἀλήθειας.

🔹 Sex (σεξουαλικὴ πράξη):

Σύμβαση. Χρήση τοῦ σώματος ὡς ἀντικειμένου.

Συναλλαγή ἐπιθυμιῶν, δίχως ἀνάγκη ψυχικῆς συμπόρευσης.

Συχνὰ ταυτίζεται μὲ τὸ ἔνστικτο, ἀποκομμένο ἀπὸ νόημα καὶ συνέχεια.

Στὴν νεωτερικὴ κουλτούρα, ἀναδεικνύεται ὡς προϊόν, ἀντικείμενο βιομηχανίας, ὑπερβολῆς, καταναλωτισμοῦ.

Τὸ σεξ χωρὶς ψυχὴ φέρει ἀπουσία πληρότητας.

🔹 Ἀφροδισιασμός:

Ἔρως καλλιεργημένος.

Μία ἐνσυνείδητη ἐπιθυμία γιὰ ἐπαφή ὡς τρόπος θεραπείας, ἐνοποίησης, ἐπικοινωνίας.

Οὐδὲ ἀπλῆ συνουσία, οὐδὲ ἔνστικτο. Εἶναι μέθεξη.

Ὁ ἀφροδισιασμὸς προϋποθέτει μέτρο, τέχνη, πρόθεση, σεβασμό.

Ἐκφράζει τὴν συνειδητὴ ἀπόλαυση μὲ νόημα, μὲ ὄρια, μὲ πνεῦμα.

Σύμφωνα μὲ τούτη τὴ διάκριση, μπαίνει σὲ κρίσιμον φῶς ἡ στάση κάθε προσώπου ἀπέναντι στὴν ἐρωτικὴ του ζωή:

Ποιὸς εἶναι ὁ στόχος τῆς συνεύρεσης;

Τί παραδίδω; Τί λαμβάνω;

Τί μετουσιώνεται ἀπὸ αὐτὴν τὴν ἐπαφή;

Ἡ τριπλὴ τούτη ἔννοια μπορεῖ νὰ ἀποτελέσει ἐργαλείο προσωπικῆς θεραπείας, ζεύξης σῶματος-ψυχῆς, ἀλλὰ καὶ κοινωνικοῦ ἀναστοχασμοῦ γιὰ τὴ θέση τοῦ ἔρωτος στὴν καθημερινή ζωή.