Ἡ Φυσιολογία τοῦ Σπέρματος

Ἐὰν ὁ Ἄνθρωπος εἶναι Φῶς, τότε τὸ σπέρμα εἶναι ἀκτίς ἐν κινήσει. Στὴν αἰθερικὴ ἀντίληψη τῆς ὕλης, τὸ σπέρμα δὲν περιορίζεται στὸ γενετικὸ του φορτίο, ἀλλὰ εἶναι φορεὺς μιᾶς ἐνέργειας ἐξ ἀποκαλύψεως.

Ἐπιστημονικῶς, ὁ ἀριθμὸς, ἡ κινητικότητα, ἡ μορφολογία, ἡ ὀξείδωση καὶ τὸ DNA integrity τοῦ σπέρματος καθορίζουν τὴν δυνατὴ σύλληψη.

Ἀλλ’ ὁμοίως καὶ ἡ ψυχοσωματικὴ κατάσταση τοῦ ἀνδρὸς, ἡ διατροφή του, ὁ τρόπος ζωῆς του, τὸ συναισθηματικὸ του ἦθος.

Ἡ σπερματικὴ ποιότητα ὑποβαθμίζεται παγκοσμίως.

Ἐν μέσῳ ἑνὸς σπερματικοῦ Ἀρμαγεδδῶνος, ὁ ἀνδρικὸς ἀφροδισιασμὸς ἀπαιτεῖ ἐπανιεροποίηση.

«Τὸ σπέρμα σπείρει μέλλον.

Ὅτε σπαταλᾶται ἀλόγως, ὁ ἄνθρωπος χάνει τὸν ἐαυτὸ του.»