Ομοιόσταση

 

BIO : Υπαρξιακή & Θεραπευτική

 

Ομοιόσταση είναι η ικανότητα του οργανισμού να διατηρεί σταθερές τις συνθήκες του εσωτερικού του περιβάλλοντος, (θερμοκρασία, ph, συγκεντρώσεις διάφορων συστατικών Κ-Να-Cl, γλυκόζη κτλ.) παρά τις εξωτερικές μεταβολές. Nα διατηρεί επίσης, τα υγρά των ιστών, σε σταθερή χημική και φυσική σύσταση. Όταν αυτή μεταβάλλεται ακραία τότε τα κύτταρα πεθαίνουν. Η ομοιόσταση διατηρείται σταθερή με τον συνεχή ανεφοδιασμό χρήσιμων ουσιών στα κύτταρα και την συνεχή απομάκρυνση άχρηστων και επιβλαβών ουσιών.

Αυτό επιτυγχάνεται με την κυκλοφορία του αίματος, την ύπαρξη του λεμφικού και άλλων συστημάτων. Άλλοι ομοιοστατικοί μηχανισμοί λειτουργούν σαν συστήματα αρνητικής ανατροφοδότησης.

Το πώς λειτουργεί ο ομοιοστατικός μηχανισμός ανάδρασης στο εγκεφαλικό υδραυλικό σύστημα του εγκεφαλονωτιαίου υγρού και άλλα πολλά (!) βρίσκονται ακόμη στο στάδιο της έρευνας και των θεωριών…

Όπως καταλαβαίνει κανείς, το να «στέκω» «όμοιος» σε μια συνθήκη που τείνει να με «διαφοροποιήσει βλάπτοντάς με» έχει τεράστια σημασία στη πορεία μου προς το ευ ζην.

Ξεκινώντας απ’ την απλή φθορά του χρόνου, μέχρι το πιο σπάνιο αυτοάνοσο ή άγνωστης αιτιολογίας νόσημα, που σκοπό έχουν την «πάταξή μου», η άμυνα είναι η μόνη επίθεση που κάνει την ανάγκη φιλότιμο!!!

Άλλες φορές ντύνεται τα καλά της κι ονομάζεται «πρόληψη», άλλες πάλι είναι παιδί των λουλουδιών και λέγεται «vegetarian»…

Σε κάθε περίπτωση αναπαύεται στο «μέτρον άριστον» την «εγκράτεια» και την «καλή διαχείριση των παθών» μας..!

Η Άμυνα αυτή που μας έχει χαριστεί Υπέρ- συμπαντικά, σε Ιατρικό - Θεραπευτικό, επιστημονικό και πρακτικό επίπεδο λέγεται: ανοσοποιητικό σύστημα.

Ας δούμε τα σπλάχνα του συστήματος αυτού.

Γνωρίζοντάς το θα καταλάβουμε  πώς μπορούμε να το ενισχύσουμε και αμέσως θα «ορίσουμε*» την Θεραπευτική ομοιόσταση ως :

 

Η μη επιδείνωση είναι πρόοδος!!!

Το να γηράσκω βραδύτερα δε με κάνει νεότερο αλλά οπωσδήποτε ωραιότερο.

Το να φθείρομαι-οξειδώνομαι λιγότερο, δε με κάνει άτρωτο αλλά σίγουρα μου περισσεύει ενέργεια και κουράγιο…

*Ο προσωπικά βέλτιστος δρόμος / τρόπος Υγείας ή και εξυγίανσης είναι η υπαρξιακή θεραπευτική ομοιόσταση του καθενός.

Στοιχεία :         (1)_μυαλό, (2)  εντελέχεια  , (3) ανοσοποιητικό σύστημα

Ανάλυση:

(1) ό,τι γνωρίζω (γνωστική ικανότητα) και επιθυμώ (θυμικό ή θυμοειδές μέρος είναι η σφαίρα εκείνη της ψυχής που περικλείει το συναίσθημα και την βούληση )

(2) όρος της αριστοτελικής φιλοσοφίας που δηλώνει τη μετάβαση της ύλης από την αδρανή στην ενεργό κατάσταση με την πρόσληψη μορφής (είδους), αλλά και την αιτία αυτής της μετάβασης.

 Ζωτική δύναμη που διέπει και καθοδηγεί την υλική ενέργεια των οργανικών όντων.

 Με απλά λόγια: το πάντρεμα του γονιδίου με το περιβάλλον του!

(3) Το ανοσοποιητικό σύστημα, είναι ένα σύστημα οργάνων υπεύθυνο για την άμυνα του οργανισμού. Αποτελείται από πολλά διαφορετικά όργανα και ιστούς. Ξεκινώντας απ’ την κορυφή, με δύο οργανίδια- θάλαμος– υποθάλαμος, ο εγκέφαλος εκδηλώνει μία σειρά τοπικών άνοσων απαντήσεων και είναι ουσιαστικά ο σημαντικός ελεγκτής του ανοσοποιητικού συστήματος και της αντίδρασης στην οξεία φάση. Πολλές απαντήσεις σε σχέση με την ασθένεια, όπως ο πυρετός (θερμοκρασία σώματος), ο ύπνος και η όρεξη, ρυθμίζονται κυρίως από τον υποθάλαμο και στη συνέχεια –δια του υποθάλαμο-υποφυσιακού ­επινεφριδιακού άξονα –όπου απαιτείται ανάγκη…

Ο μυελός των οστών, και ο θύμος αδένας. Σε αυτά δημιουργούνται και αναπτύσσονται τα ειδικά κύτταρα του ανοσοποιητικού συστήματος. Δευτερεύοντα όργανα του ανοσοποιητικού συστήματος είναι οι αμυγδαλές, ο σπλήνας, τα λεμφογάγγλια, και το μεγαλύτερο σε όγκο … ο γαστρεντερικός σωλήνας  (πλάκες Peyer).

Οι μηχανισμοί άμυνας του οργανισμού χωρίζονται σε δύο κατηγορίες. Στους μη ειδικούς μηχανισμούς και στους ειδικούς μηχανισμούς.

            Στους μη ειδικούς μηχανισμούς έχουμε την βασική αντίδραση του οργανισμού σε κάθε είδους λοιμώξεων. Ο μηχανισμός αυτός αποτελείται από τέσσερις τύπους αμυντικών φραγμών:

1. Ανατομικοί φραγμοί (δέρμα, βλεννώδεις μεμβράνες)

2. Φυσιολογικοί φραγμοί (θερμοκρασία, pH, πίεση)

3. Μηχανισμοί  ενδοκυττάρωσης και κυτταροφαγίας

4. Φλεγμονώδης αντίδραση (διαστολή αγγείων, αύξηση διαπερατότητας των τριχοειδών αγγείων του ιστού)

Ο ειδικός μηχανισμός χαρακτηρίζεται από μνήμη και δυνατότητα αναγνώρισης των αβλαβών κυττάρων από τα κατεστραμμένα ή μεταλλαγμένα κύτταρα.

Το ανοσοποιητικό σύστημα αποτελείται από δύο ομάδες κυττάρων, τα λεμφοκύτταρα και τα κύτταρα παρουσίασης αντιγόνων. Η κάθε ομάδα με τη σειρά της διαχωρίζεται κι αυτή σε ένα σεβαστό αριθμό κατηγοριών διαφόρων τύπων για κάθε δουλειά που έχει ανάγκη το κέντρο βούλησης (θάλαμος – υποθάλαμος).

Τα νεότερα από την νευρο­ανοσολογία – ένα νέο πεδίο των νευροεπιστημών –που υπόσχεται να συμβάλλει στην ανάπτυξη νέων θεραπευτικών προσεγγίσεων των εγκεφαλικών διαταραχών έχει να προσθέσει τα εξής:

Τον «αιματοεγκεφαλικό φραγμό». Ο φραγμός αυτός δεν είναι στη κυριολεξία φραγμός αλλά αποτελείται από εξειδικευμένα ενδοθηλιακά κύτταρα στα αιμοφόρα αγγεία του εγκεφάλου, που εμποδίζουν τη διέλευση μεγάλων μορίων ή κυττάρων του ανοσοποιητικού συστήματος, από το αίμα στον εγκέφαλο.

Τις  κυτταροκίνες ως αμυντικά μόρια Οι κυτταροκίνες είναι τα μόρια που λειτουργούν ως «αντίποινα» εκ μέρους του οργανισμού. Ο εγκέφαλος, ο οποίος μέσω νευρικών σημάτων προς τους ιστούς (κυρίως μέσω του συμπαθητικού νευρικού συστήματος) ή μέσω των ορμονών (όπως η κορτιζόλη από τα επινεφρίδια), μπορεί να ενεργοποιήσει ή να απενεργοποιήσει τις κυτταροκίνες. Αλλά η ιστορία φαίνεται ότι είναι πιο πολύπλοκη, επειδή συμμετέχουν και άλλοι ορμονικοί και νευρωνικοί παράγοντες. Επίσης γνωρίζουμε ότι κάποιες μορφές ήπιου στρες μπορούν να βελτιώσουν σημαντικά τη λειτουργία του ανοσοποιητικού μας. [Για το stress έγινε διεξοδική αναφορά στις λοιπές πληροφορίες της προηγούμενης επικοινωνίας μας, μαζί με άλλες ελληνοαλλοδαπές κόντρες!]

Και άλλα πολλά μόρια –πρωτεΐνες –ένζυμα  και μηχανισμούς όπως τις προσταγλαδίνες, τις ιντερφερόνες, τις ιντερλευκίνες, (τους παράγοντες νέκρωσης όγκων), τις χημοκίνες κ.τ.λ. διαδικασίες τις οποίες καλούμεθα να κατανοήσουμε σε αυτό το αυτοδύναμο ον που λέγεται Άνθρωπος και μάλλον έχουν δίκιο αυτοί που πιστεύουν ότι τα πειράματα στα ζώα απλώς δίνουν μεροκάματα παχυλά...επιστημονικής αξίας!!!

Άλλα  νεότερα δεδομένα ανατρέπουν επιπροσθέτως τις αντιλήψεις περί του γαστρεντερικού σωλήνα: π.χ. η σκωληκοειδής απόφυση μέχρι πριν λίγο καιρό ήταν γνωστή μόνο για την επικινδυνότητα της, ενώ σήμερα ξέρουμε ότι είναι χώρος παραγωγής εξειδικευμένων πολεμιστών της προσωπικής μας φρουράς!

Με λίγα λόγια,  όσοι κι αν είναι οι εχθροί πιο πολλά θα είναι τα όπλα.

Εχθροί του συστήματος: το καπνίζειν, η βουλιμία και ιδιαίτερα η ζάχαρη και το junk food (τα τρανς λιπαρά, το γλουταμινικό μονονάτριο), η περιττή φαρμακοθεραπεία, η νωθρότητα, το πίνειν, οι αυτοάνοσες συμμετοχικές περιστάσεις.

Οι Φίλοι  είναι αρκετοί, με κυρίαρχη τη «θέλησή μας», εκ των οποίων οι πιο προσφιλείς είναι οι κατηγορίες αντιοξειδωτικά (βιταμίνες Α,C,E), φλαβονοειδή (κακάο), λυκοπένιο (ντομάτα –καρπούζι)και ων ουκ έστι αριθμός προς απογραφήν!!

Και… «έχε τα πόδια σου ζεστά –τη κεφαλή σου κρύα-τον στόμαχό σου ελαφρύ…του γιατρού μην έχεις χρεία»!  λαϊκή παροιμία

Συνοψίζοντας..:

Επισφραγίζουμε τα άρρηκτα δεσμά των «κίνηση- διατροφή» με την υγεία σε κάθε επίπεδο: η συστηματική εκγύμναση επαυξάνει ή και βελτιώνει την ροή των συστημάτων και ό,τι αυτά εκπληρώνουν, η κατάλληλη τροφοδοσία μειώνει τη «κούραση & υπερφόρτιση» του αμυντικού μηχανισμού,

            προσθέτουμε την σωστή ενημέρωση : πίστευε και μη, ερεύνα..!

ολοκληρώνουμε ξαναφέρνοντας στο μυαλό μας την αξία στην αισιοδοξία και στην ανέλιξη του Εαυτού..!

 

Πολλά μπορούμε να πράξουμε για το καλό μας μα λιγοστά για το καλύτερό μας!!

Η Φύση μας έχει προικίσει με ικανοποιητικά τάλαντα κι η Φωτιά που καίει μέσα μας δεν υπάρχει για τη καύση μας, απλώς διψάει για Πνευματικό νερό κι όχι ευπαθείς επιθυμίες…

 Ο μελλοντικός τρόπος βελτίωσης της ανοσίας βλέπουμε σύγχρονα ότι τρέχει ξέφρενα προς  τις γονιδιακές θεραπείες, αλλά η ουσία της πρόληψης –θαρρώ, βρίσκεται στο χρονισμό της σύλληψης των απογόνων. Γιατί, πότε και με ποιόν/ά...?