Ἀρχέγονος Πόθος καὶ Πλατωνικὴ Σφαίρα

«Ἕκαστον ἡμισύδιον ἀεὶ ζητεῖ τὸ ἄλλο ἡμισύδιον.» – Πλάτων, Συμπόσιον

🔹 1. Ὁ Μῦθος τοῦ Ἀριστοφάνη: Ἡ Νοσταλγία τοῦ Ὁλοκληρωμένου

Στο Συμπόσιο τοῦ Πλάτωνος, ὁ Ἀριστοφάνης μᾶς διηγεῖται τὸν κοσμογονικὸν μῦθον τοῦ Ἀνθρώπου ὡς σφαιρικοῦ ὄντος: ἕνα πλάσμα ὁλόκληρο, με τέσσαρα πόδια, τέσσαρα χέρια, δύο πρόσωπα. Λόγω τῆς ὕβρεως αὐτοῦ τοῦ ὄντος, ο Ζεὺς τὸ διαίρεσε, δημιουργῶντας τὴν ἄνθρωπινη ἐλλειπτικότητα καὶ τὸν πόθον τῆς ἕνωσης.

Αὐτὸς ὁ ἀρχέγονος πόθος εἶναι ο ἔρως. Εἶναι ἡ κινεῖσα δύναμις, ἡ ἀναζήτησις τοῦ ἄλλου ἡμίσεως, ἡ ἐνσώματη ἐλπίδα ὅτι ἡ πληρότης μπορεῖ νὰ βιωθῇ διὰ τοῦ ἄλλου.

🔹 2. Ἡ Σφαίρα ὡς Ὀντολογικὸ Σύμβολο

Ἡ σφαίρα, εἰς τὴν φιλοσοφικὴν της ἐρμηνεία, συμβολίζει τὴν πληρότητα, τὸ ἀδιαίρετον, τὴν ἀρχὴ καὶ τὸ τέλος τοῦ ὄντος. Εἶναι εἰκόνα τοῦ κόσμου, τοῦ κυκλικοῦ χρόνου, τῆς ψυχῆς πρὶν ἐνσαρκωθῇ.

Ὅταν ὁ Ἀνθρωπος ἐρωτεύεται, ἐπιστρέφει συμβολικὰ σὲ αὐτὴν τὴν σφαίρα: ζητεῖ νὰ εἶναι μέρος ἐνὸς ὅλου, νὰ διαρρήξῃ τὸ χωρισμὸ καὶ νὰ συμμετάσχει στὴν ἑνοποιητικὴ ἔκλαμψιν τοῦ Εἶναι.

🔹 3. Ὁ Ἔρως ὡς Νοσταλγία καὶ Προτροπή

Ο Ἔρως εἶναι μνήμη προγεννήσεως, καὶ ταυτοχρόνως προτροπὴ γιὰ γέννηση. Μας θυμίζει τί ἦμασταν – καὶ τί δυνάμεθα νὰ γίνουμε.

Ἐνσωματώνει τὸ μυστικὸν ἐρώτημα τῆς ψυχῆς:

ποῦ εἶναι τὸ ἄλλο ἥμισυ μου;

Ὁ Ἔρως, ἔτσι, δὲν εἶναι μονάχα φυσικὴ ἔλξις, ἀλλὰ μεταφυσικὴ προσευχὴ. Εἶναι ἐνέργεια ἁγία, ὁδὸς πρὸς τὴν θέωσιν διὰ τῆς ἑνώσεως.

🔹 4. Σύγχρονος Ἀντίλαλος: Ἐπανατοποθέτηση τοῦ Ἀρχέγονου

Σήμερα, ὁ πόθος μεταφράζεται ἐνίοτε ὡς ἐξάρτησις, ἡ συνουσία ὡς κατανάλωσις, καὶ ἡ σχέση ὡς διαπραγμάτευσις. Ἡ ἀνάγκη ἐπιστροφῆς στὴν ἀρχέγονη σεμνότητα τοῦ Πόθου εἶναι ὑπαρξιακὴ ἀνάγκη.

Ἐπιζητοῦμε σχέσεις ὄχι διότι εἴμαστε ἀτελεῖς, ἀλλὰ διότι ἐν μιᾷ ψυχῇ καθρεφτίζεται ἡ ἀκτὶς τοῦ ὅλου.