Ἀριθμητικὴ τῆς Ἀγάπης

Ἀποσυνθέσεις τοῦ «ἐγώ» – Συνθέσεις τοῦ ἑνός

Η Ἀγάπη ὡς ὕψιστο ἀνθρώπινο βίωμαδὲν δύναται νὰ μετρηθεῖ ἀριθμητικῶς,καὶ ὅμως, ἔχει ρυθμὸ.Κινείται ἀνάμεσα στὴ γνώση, τὴν ἐλευθερία, τὴν ἀλήθεια,ἀφαιρῶντας τὸ ἐγώ ἀπὸ κάθε σύνδεσηποὺ ἀπειλεῖ τὴν πληρότητα τοῦ ἑνός.

➀ Γνώση + ἐγώ = ἔπαρσις

Ὅταν ἡ γνώση γίνεται μέσον ἐξουσίας,δὲν φωτίζει, σκοτεινιάζει.

➁ Γνώση − ἐγώ = Σοφία

Ὅταν ἡ γνώση διακονοῦσε τὴν ἀλήθεια,καθίσταται φάρος τοῦ προσώπου.

➂ Ὀμορφιά + ἐγώ = Ναρκισσισμός

Ὅταν ἡ ὄψις θεοποιεῖται,γεννᾶται ψευδαίσθηση καὶ μοναξιά.

➃ Ὀμορφιά − ἐγώ = Ἀπλότης

Ἡ ἀληθινὴ ὀμορφιά εἶναι ἡσυχία,δὲν διεκδικεῖ, ἀνασαίνει.

➄ Ἐξουσία + ἐγώ = Ἀλαζονεία

Ἡ δύναμις, ὅταν διαχωρίζεται ἀπὸ τὸ πρόσωπο,ὑψώνει τείχη.

➅ Ἐξουσία − ἐγώ = Ἡγεσία

Ὁ ἡγέτης πορεύεται μὲ τοὺς ἄλλους,δὲν προπορεύεται ἐναντίον τους.

➆ Ἀλήθεια + ἐγώ = Ἐπικινδυνότης

Δίχως διάκριση, ἡ ἀλήθεια γίνεται ὅπλον.

➇ Ἀλήθεια − ἐγώ = Φώτισις

Ἡ ἀλήθεια φωτίζει ὅταν προσφέρεται μετὰ χάριτος.

➈ Θάρρος + ἐγώ = Θράσος

Τὸ θάρρος χωρίς ταπεινότηταὁδηγεῖ στὴν καταφρόνηση.

➉ Θάρρος − ἐγώ = Ἐλευθερία

Ἡ ἐλευθερία δὲν φωνασκεί,ἀναπνέει μέσα στὴν ἀληθινὴ ἐπιλογή.

⓫ Ἀγάπη + ἐγώ = Ἐκμετάλλευσις

Ὅταν ἡ ἀγάπη γίνεται ἀπαιτητική,ἀκυρώνει τὴν ἀξία της.

⓬ Ἀγάπη − ἐγώ = Ἀνιδιοτέλεια

Ἐδῶ ἀναπαύεται ὁ Θεός.

Ἐπίλογος

Ἐντός τῆς ἀριθμητικῆς τῆς ἀγάπης,ὁ ἄνθρωπος μαθαίνει νὰ διακρίνειτί ἀξίζει νὰ προσθέτει, τί νὰ ἀφαιρεῖ,καὶ τί νὰ προσφέρει ὡς ὁλότης.