Περί των φύλων —Τὸ Φῶς τοῦ Ἀνθρώπου

Ὁ Ἄνθρωπος εἶναι Φῶς. Σωματίδιον καὶ κύμα, ὁρατὸς καὶ ἀόρατος, ἄρρεν καὶ θῆλυ. Τὸ φύλο εἶναι ἀντανάκλαση μιᾶς ἐνέργειας ὄχι στατικῆς, ἀλλὰ ὀντολογικῆς• ἀπόρροια τῆς αἰθερικῆς φύσεως, τῆς ἀρχαίας διακρίσεως τοῦ «πῦρ καὶ ὕδωρ», ποὺ συνυφαίνονται στὸν κάθε ἄνθρωπο ὡς μοναδικὴ ἐκπόρευση.

Ὁ Ἄνθρωπος δὲν ἔχει φύλο, ὁ Ἄνθρωπος ἐκφράζει φύλο. Ὅπως τὸ φῶς, ὅταν περνᾶ μέσα ἀπὸ πρίσμα, γεννᾶ χρῶμα, ἔτσι καὶ ἡ ἀνθρώπινη ὕπαρξη, ὅταν διαθλάται στὴν ἐνσώματη ἐμπειρία, ἀποκτᾷ τὸ φύλο της — ἀλλ’ ὄχι ὡς ταυτότητα, ἀλλὰ ὡς πρόσληψη συμμετοχῆς.

Τὸ ἄρρεν καὶ τὸ θῆλυ εἶναι οὐκ ἀνταγωνιστικά, ἀλλὰ συμπληρωματικά. Ἡ σύζευξίς τους, σὲ ἐπίπεδο ἐρωτικὸ καὶ ψυχικὸ, εἶναι καθαγιασμὸς — τὸ ἔργον τῆς φύσεως ποὺ προχωρεῖ ὄχι μὲ πόλεμο ἀλλὰ μὲ συνουσία.

Σὲ αὐτὴν τὴν θεώρηση, τὸ φύλο δὲν ὁρίζεται ἀνατομικά, οὔτε ὑπαγορεύεται ἀπὸ τεχνοκρατικὰ πρότυπα κανονικότητας. Τὸ φύλο ἀποκαλύπτεται, δονεῖται, ἀναδύεται ἀπὸ τὴν ὁλότητα τοῦ προσώπου, κι εἶναι τρόπος σχέσεως μὲ τὸ Ἀγαθόν.

Ἐκ τῆς ἀφροδισιακῆς σκοπιάς, ἡ συνάντηση τῶν φύλων εἶναι συμπαντικὴ ἔνωση. Ἐν τῇ Ἀγάπῃ καὶ διὰ τοῦ Ἔρωτος, δὲν γεννᾶται μόνον ἕνα παιδί• γεννᾶται ἕνα νέο φάσμα τῆς ὑπάρξεως, ἕνας νέος Ἄνθρωπος — φῶς ἀποκρυσταλλωμένο στὴν μορφὴ.

Τα δύο φύλα ὡς οξυγόνο (ἀήρ) καὶ φλόγα (πῦρ), μὲ καύσιμο τὴ Ζωή. Κάθε Ἄνθρωπος, μία χροιὰ τοῦ φωτός, μία φωτιά μοναδική. Καὶ ὁ κόσμος, ἕνα φάσμα ἀδελφωμένων ἀποχρώσεων.

=== Ἐνότητα: Woke κουλτούρα καὶ σύγχρονη διαμάχη ===

Ἐν ὀνόματι τῆς ἐλευθερίας, ἡ σύγχρονη κουλτούρα woke ἀμφισβητεῖ ἕως ἀκυρῶνει τὴ φυσικὴ δυαδικότητα. Ὁ σεβασμὸς στὴν ταυτοτική ἐλευθερία εἶναι θεμέλιο τῆς ἀνθρωπινότητος• ὅμως, ὁ ἀφανισμὸς τῆς φυσικῆς διακρίσεως ἐνδέχεται νὰ πλήξει τὴν ὀντολογικὴ ἀλήθεια τοῦ φύλου ὡς πηγή ζωτικῆς συνάντησης. Ἡ ἀνθρώπινη φύση εἶναι ἄρρεν καὶ θῆλυ, καὶ ἡ εὐγενὴς ἔνωσις τους ἀποτελεῖ πράξη δημιουργίας, ὄχι ἔκφανση κυριαρχίας.