Επικοινωνιακή ιχνογραφία

 

‘Όμοια  ως σύνταγμα, συγγενικά στη διακήρυξη των ανθρώπινων δικαιωμάτων, συγγράφεται ο καταστατικός χάρτης των συζευκτικών σχέσεων ώστε να διαλευκανθεί το πλαίσιο, στο οποίο κινούνται >  πνεύμα ~ ψυχή ~ ύλη, στην κοινωνικοποίηση των φύλων.

Στατιστική μετά_ ανάλυση έρχεται ως ‘από γραφής λόγος’ να λύσει τα άλυτα, να απαντήσει στα αναπάντητα, να κινήσει τα ακίνητα και να συγκεντρώσει τα σκόρπια.

 

 Ο Πλάτωνας στο Συµπόσιο, εκφράζει γλαφυρά, µε το µύθο του Αριστοφάνη, τον αρχέγονο πόθο του ανθρώπου για το «άλλο µισό»:

 οι άνθρωποι ήταν σφαίρες τετράχειρες και τετράποδες, µε τέτοια ισχύ που απετέλεσαν «ύβρι», απειλή για τους θεούς, επισύροντας την τιµωρία του ∆ιός, οποίος τους τεµάχισε στα δύο! Έκτοτε, τα ατελή και µοναχικά τεµάχια αναζητούν το έτερο ήµισύ τους για να ολοκληρωθούν ως υπάρξεις. Η βαθιά επιθυµία σύναψης στενών σχέσεων, για την οποία µιλά αλληγορικά ο µύθος, έχει µελετηθεί και επιβεβαιωθεί, εµπειρικά.

 

Σύµφωνα µε τον ορισµό (Kelley, 1983), στενή διαπροσωπική σχέση υφίσταται όταν δύο άνθρωποι ασκούν ο ένας στον άλλον, ισχυρή, συχνή και πολυποίκιλη επίδραση για µακρό χρονικό διάστηµα, εις τρόπον ώστε να έχουν υψηλή αλληλεξάρτηση, µη µπορώντας να επιτύχουν τους στόχους ή τα αγαθά για τους οποίους οικοδοµήθηκε η σχέση και εν πολλοίς κανένα προσωπικό στόχο, χωρίς να λαβαίνουν υπόψη τους ότι και ο άλλος κινείται στη σχέση για επίτευξη ίδιων στόχων.

 

Η προσέγγιση έχει κατορθώσει να διαφωτίσει ζητήματα όπως, η ικανοποίηση, η συναισθηματική επικοινωνία, η αντοχή των σχέσεων (στο χρόνο, στην αντιξοότητα), η δέσμευση, η απιστία, η εμπιστοσύνη, η σύγκρουση και η επίλυσή της, ο συντονισμός στη σχέση και η αυτοθυσία.

Η προσέγγιση προσδιορίζεται από τα συνολικότερα δόγματα της Θεωρίας της Εξέλιξης, της Θεωρίας του ∆εσµού και των Γνωστικών ∆οµών ή Απλολαϊκών Θεωριών για τη σχέση.

Σύμφωνα με την πρώτη, στον άνδρα, ο αφροδισιασμός αποτελεί αγαθό υψηλής αξίας, το οποίο επιζητείται µε επίταση αυτό καθαυτό για λόγους μεγιστοποίησης της διασποράς των γονιδίων του. Για τη γυναίκα, αποτελεί αγαθό που πρέπει να διαθέσει-ανταλλάξει, µε οικονομία και σύνεση, αφενός προκειμένου να διατηρήσει την υψηλή για τον άνδρα, αξία του, αφετέρου για να εξασφαλίσει από αυτόν την επένδυση άυλων (π.χ. ενδιαφέρον, συναίσθηµα, χρόνο, κοινωνική θέση) και υλικών πόρων στη δυαδική τους συνουσιακή σχέση, πράγµα απαραίτητο για την συντήρηση της ίδιας κατά τη µακρά διάρκεια της κύησης και µακροπρόθεσµα των παιδιών της.

​

Η χρήση του «τύπου σύναψης δεσµού» για την κατανόηση των συµπεριφορών που σχετίζονται µε τη στενή διαπροσωπική σχέση, µας έδωσε πειστικές, ως ένα βαθµό ερµηνείες, για τους λόγους που ορισµένοι άνθρωποι τείνουν να νιώθουν ασφαλείς στις σχέσεις τους, δείχνοντας εµπιστοσύνη στο σύντροφο, ενώ άλλοι νιώθουν ανασφαλείς. Μας έδειξε επίσης, γιατί µία άλλη µερίδα ανθρώπων αντιµετωπίζει τις σχέσεις σαν κάτι δυσάρεστο, γεµάτο κινδύνους και άρα αποφευκτέο.

​

Ο χώρος σέβεται την πρόταση αντιµετώπισης της αφροδισιακής ικανοποίησης ως πολυδιάστατης έννοιας που απαρτίζεται από γενική, σωµατική και συναισθηµατική διάσταση, θεωρώντας ότι δια του τρόπου αυτού, διασφαλίζεται µεγαλύτερη ευαισθησία και µεταβλητότητα σε τυχόν αλληλεπιδράσεις ισοτιµίας - φύλου αλλά και η διασύνδεση της έννοιας µε ιεραρχικά συνθετότερες των σχέσεων όπως η αγάπη, η δέσµευση και η γονικότητα. Ιδιαιτέρως δε, ασχολείται με την γονικότητα ως ευγονική σχέση Άνθρωπων και ως γαμέτες.

Η ικανοποίηση προφανώς, είναι µικρότερη στις ανισότιµες σχέσεις από ότι στις ανισότιµες.

​

Κατά άλλους…η πυραμίδα έχει για τούβλα την αρέσκεια, το πάθος, την αφοσίωση, την οικειότητα και την δέσμευση :

​

Τέλεια Αγάπη =  οικειότητα + πάθος+ αφοσίωση

Ρομαντική αγάπη= οικειότητα + πάθος

Συντροφική αγάπη= οικειότητα + δέσμευση

Ερωτική τρέλα= πάθος

Αρέσκεια = οικειότητα

Ανόητη αγάπη = δέσμευση + πάθος

Άδεια αγάπη = δέσμευση

​

Ολιστικά το θέμα είναι επίκεντρο σε όλες τις

γεωγραφικές περιοχές μιας και αναφέρεται στην

αναλογία αρσενικής και θηλυκής ουσίας οι οποίες

συμμετέχουν στο ολοκλήρωμα μιας και μόνο σύζευξης.

Θεωρούμε αξιωματικά ότι σε μία σχέση, όσο κι αν αυτή

διαρκέσει, οι προαναφερόμενες οντότητες είναι απαραίτητες,

ανεξάρτητα το περιτύλιγμα της σάρκας τους.

​

Εδώ, ξανά οι ορισμοί:

Συνουσία = αφροδισιασμός με σκοπό την σύλληψη, την διαιώνιση, την γονεϊκότητα

Sex = συμπλεγματικός αφροδισιασμός με σκοπό την ευχαρίστηση, την διασκέδαση, το χρήμα, το πάθος

Αφροδισιασμός = αισθησιακή ερωτική συνεύρεση με σκοπό την εξυγίανση της διαπροσωπικής συσχέτισης…

​

Ένα φαινόμενο που καλύπτεται κάτω απ’ το φάσμα της απιστίας των συζευγμένων και μη, είναι η ομοφυλοφιλία, η οποία είναι ισοβαρής ως προς την ορμονοεξαρτώμενη ανισορροπία ή και την ανεπάρκειά της και καλύπτει όλους τους καταγεγραμμένους χρόνους της Ιστορίας.

Η ταυτότητα φύλου κάθε πιθανού γονιού λογικά θα βρίσκεται στο δίπολο Άρρεν -Θήλυ. Δικαίωμα κάθε Ανθρώπου είναι μεν να «κάνει παιδιά» αλλά και της κοινωνίας να τα αγκαλιάζει…πληροφορώντας τους υποψήφιους γαμέτες της!

Ο συγγραφέας ρίχνει το βάρος στους αρσενικούς και την ασυδοσία της ηδονής, παράλληλα όμως είναι κι ένα καταξιωμένο φαινόμενο στις Ασιατικές περιοχές[ Ινδία, Ισλαμικές συμπεριφορές κ.τ.λ.] τέτοιο ώστε να αποτελεί φωνή πολιτισμικής επικαταλλαγής.

Δεν εννοείται πλέον να ανήκεις στον καλλιτεχνικό χώρο χωρίς να ανήκεις στο ομοφυλοφιλικό αδελφάτο… Εισιτήριο για την δημοσιογραφική  διαδρομή, διαβατήριο στην πολιτική κρουαζιέρα…

Ο ρόλος του φύλου είναι αδιαμφισβήτητο σενάριο για την κοινωνικοποίηση του ατόμου αλλά βρίσκεται παρασάγγες μακριά απ’ την συνουσία.

Το, « πάντα δοκιμάζετε, το καλόν κατέχετε» (Απ. Παυλος) δεν είναι κατανοητό απ’ όλους τους λαούς ταυτόχρονα και, λογικά,...απ’ όλες τις προσωπικότητες το ίδιο!

​

Στη Φυσική απαίτηση ~αλυσίδα της διαρκούς θηλυκής γέννησης, ένα γονίδιο διαφοροποιεί την οντότητα [TDF~ υπεύθυνο για την αρρενοποίηση των ιστών στη φάση της πρώιμης εμβρυϊκής ζωής] χωρίς να επιβουλεύεται την πρωτοκαθεδρία,  επιπροσθέτως δε, ο μηχανισμός της συμπεριφοράς  όχι μόνο είναι πολυπλοκότερος αλλά και πολυεπίπεδος συνάμα.

Τα γένη των ανθρώπων ήταν και θα είναι πάντα το Ένα και μοναδικό είδος που λέγεται πολίτης του Σύμπαντος και είναι ο Συνοδοιπόρος της Ζωής μας…

Στο Φυσιολογικό λάθος της Φύσης να αρρενοποιεί  το έμβρυο, γεννιέται κάθε φορά κι ένα καινούργιο θηλαστικό είδος….!!!

Η επιλογή του φύλου είναι μια προσωπική επιλογή σήμερα και υπάρχουν πολλά για να διαλέξεις…

Το γένος όμως των Ανθρώπων χρειάζεται το δίπολο για να ευδαιμονεί…

Με το sex διασκεδάζει, με τον Έρωτα καλλιτεχνεί..!

Στην εκφυλιστική παρέκκλιση των αρσενικών, δεν ευθύνεται μόνο η χρωματοσωμική εκφύλιση αλλά και το υπόβαθρο της εκάστοτε συναισθηματικής διάστασης.Τι είναι η ομοφ/λία, τελικά, πέραν της χρωμοσωμικής ανωμαλίας, εκτός από "φτηνό, αχρήματο, ευκολοπροσβάσιμο και ανούσιο πορνικό sex..?" 

Ποία άλλη φωνή παρεκτός της ανοησίας και της εύκολης ζήσης θα γεννούσε επί παραγγελία παιδί στο βιοχημικό εργαστήριο των in vitro ευγονιστών..?

Με απλά λόγια, οι αρσενικοί ομοφ/λοι είναι περισσότερο ορμονοεξαρτώμενοι ενώ οι αντίστοιχοι θηλυκοί είναι κατά βάσει θυμικοί.

Αυτό εξηγεί γιατί οι γυναίκες απιστούν στο πρόσωπο ενώ οι άνδρες απιστούν στο θεσμό. Έτσι εξηγείται και το παράδοξο της κοινωνίας που θέλει τον άνδρα έμπειρο ενώ τη γυναίκα συνετή.

Όσο η κοινωνία ερμηνεύει τον αφροδισιασμό ως "ανακουφιστικό sex", τόσο η μοιχεία και οι πορνείες κάθε είδους θα γιγαντώνονται..!

​

Στο φαινόμενο αυτό, υπάρχουν κι οι δύο  μορφές παρέκκλισης.

Εξελικτικά, Δαρβινικά, ή και κατ’ ανάγκη, στην πορεία του θηλυκού να εκπολιτίσει την συμπεριφορά της δεκτικότητας στην εποχή του οίστρου [φαινόμενο το οποίο για τους παλαιοντολόγους και τους εξελικτικούς βιολόγους ίσως και για τους περισσότερους υπαρξιακούς ψυχολόγους] οφείλεται εξίσου στην ανθρώπινη μορφή της ελεύθερης επιλογής και τον ισότιμο λόγο των γαμετών, ο Άνθρωπος χρησιμοποίησε τον 2ο νόμο της θερμοδυναμικής. Την εντροπία..!

Η αναλογία της Γνώσης περί: συναισθήματος_ συνέπειας_ συνουσίας, κατηγοριοποιεί τον καθένα μας και επιπροσθέτως μορφοποιεί την δυναμική της πραγμάτωσης της ευδαιμονίας.

 *εδώ μπορεί να γίνει συνειρμική σύνδεση με το σκιώδες 666 ~ την απουσία του ‘έκτου’ γράμματος [ς] απ’ το Ελληνικό αλφάβητο και την αντιστοιχία του ‘απολεσθέντος συμβόλου’ με το www των πληκτρολογίων της παγκοσμιοποιημένης τεχνολογικής Επικοινωνίας και της "π cubic" οντολογικά..!

Με μοιρασμένη την ευθύνη, αναλογικά κι όχι αξιωματικά, οι σύντροφοι επιμερίζονται την απόφαση της δημιουργίας νέας Ζωής με κριτήριο τις συνθήκες και καταλύτη το συναίσθημα.

Η λογική είναι το πέπλο της ειλικρίνειας, το οποίο υφαίνουν οι γαμέτες σε ειδική τελετή.

 Γάμος [!] είναι μια λέξη η οποία προέρχεται _ όσο κι αν το ξεχνάμε_ απευθείας απ’ το γαμέτη …  

​

Μοιραία, ως πρόσκαιρος επίλογος, έρχεται η μετ’ έπειτα εποχή κατά την οποία η αφροδισιακή τσαπατσουλιά οδηγεί στην οδύνη ως αδέκαστη τιμωρία..

Το ολοκλήρωμα αυτό διαφαίνεται καθαρά στις μοναδικές επιλογές του εκάστοτε εξεταζόμενου ζεύγους: πορνεία ~ χημικότροπη προσέγγιση ~ εσωτερική πορνεία ~άτυπος χωρισμός ~ διαζύγιο. 

           

​

                                                   Με τιμή

                                                 Ταξιάρχης

​

​

​

​