Εφεύρεση χαρακτηρίζεται οποιαδήποτε δημιουργική ενέργεια του ανθρώπου που απολήγει στην επινόηση πραγμάτων που δεν υπάρχουν προηγουμένως, ή στην ανεύρεση νέων μεθόδων εργασίας ή επωφελέστερων μέσων ή μεθόδων εκμετάλλευσης γνωστών δυνάμεων, ιδιοτήτων ή πραγμάτων.
Κατ΄ επέκταση των παραπάνω εφεύρεση ονομάζεται το αποτέλεσμα ή το προϊόν της δημιουργικής αυτής ενέργειας, δηλαδή το εφεύρημα. Βασική διαφορά της εφεύρεσης από την ανακάλυψη είναι ότι το αντικείμενο της πρώτης δεν προϋπάρχει, (π.χ. η εφεύρεση του τροχού), ενώ της δεύτερης προϋπάρχει αλλά δεν ήταν γνωστό στον άνθρωπο, (π.χ. ανακάλυψη της Αμερικής).